Google

Traditioneel Afghaans huwelijk

Written on:juni 22, 2007
Comments are closed

De Afghaanse Dag Op vrijdag 22 juni 2007 is de Afghaanse dag gehouden, het was een mega groot succes! Op deze dag kon iedereen meegenieten van een traditioneel Afghaans huwelijk. In het echt neemt het regelen van een huwelijk veel tijd in beslag, maar op deze dag kreeg iedereen in één avond te zien hoe een traditioneel Afghaans huwelijk wordt gehouden. Na een inleiding kon iedereen genieten van een solidariteitsmaaltijd, waar traditionele Afghaanse gerechten opgediend werden. SMULLEN!!
Na het heerlijke eten hield Ali Daliry een korte toespraak, waarna de voorstelling kon beginnen.
Een geweldige voorstelling van een Afghaanse bruiloft! Natuurlijk in typisch Afghaanse kleding!

De traditie Ver voor de trouwerij wordt er een feestje gehouden, Shal Anghoshtar geheten ofwel Sjaal en Ring, waarbij het meisje o.a. sjaal en ring cadeau krijgt. Aan het einde van de feest krijgen de vrouwen van de bruidegom cadeautjes mee met een Talabaan (brief), waarin staat wat de bedoelingen van de familie zijn en hun eventuele voorwaarden voor een huwelijk. Na akkoord wordt de brief ondertekend en terugbezorgd met cadeautjes en koekjes. Dan volgt er een bijeenkomst alleen voor de mannen van de families, Nakh Sozan ofwel Naald en Draad. Traditioneel wordt er een zijden zakdoek gegeven door het meisje aan de jongen met de datum van het huwelijk erop geborduurd. Ook de namen van het bruidspaar staan erop. Daarna is het Shirinie Khorie ofwel Koekjes eten. Het huwelijk wordt bezegeld door de Mullah/Imam met een aantal spreuken uit de Koran (Nakah). En dan is het zover…….. Iedereen geniet van de voorstelling en zit aandachtig te kijken.
Er wordt traditionele Afghaanse kleding gedragen, waarbij de bruid een prachtige groene jurk aan heeft en de bruidegom een wit kostuum. Zo treden de bruid en bruidegom met hun rechtervoet de zaal binnen. Rechts staat dan voor waarheid en gelijkheid. Nu vindt de bezegeling van het huwelijk plaats en de Imam leest stukjes voor uit de Koran, hij wenst het bruidspaar geluk en er wordt een borgsom afgesproken voor de bruid. Deze borgsom moet haar tegen mogelijk misbruik en een scheiding beschermen. Daarna worden de snoepjes rondgedeeld. Wie als eerste een snoepje krijgt is de volgende die gaat trouwen. (Ik was die avond de laatste. Hopelijk zegt dat niet veel!) Tussendoor wordt er nog gedanst en iedereen blijft gefascineerd zitten kijken. Zo, de bezegeling van het huwelijk is gedaan en het feest kan beginnen!…………..

De bruid draagt aan het begin van het feest een witte jurk en de bruidegom een zwart kostuum. Met twee kaarsen wordt alles symbolisch licht en helder gemaakt. Er wordt vervolgens onder een doek in een nieuw gekochte spiegel gekeken. Deze wordt hierna snel weer met een doek bedekt om te voorkomen dat er nog iemand anders in die spiegel kijkt. De symboliek hiervan is dat wat er in dit huishouden gebeurt, niemand iets aangaat. Een oom en tante leggen vervolgens henna in de handen van de bruid en bruidegom, als teken van liefde, die altijd zichtbaar en duidelijk moet zijn en lang moet duren. Nu mag iedereen genieten van de drie etages taart.

Iedereen had het naar zijn zin. Er waren niet alleen Afghaanse bezoekers maar ook mensen uit Irak, Turkije, Nederland, Sri Lanka, Rusland, Marokko enz. het was een bont gezelschap, Mensen raakten met elkaar in gesprek, hoofdzakelijk in het Nederlands, (dit vind ik zelf als Nederlandse zeer bijzonder) je ziet dan op zo’n dag geen taalbelemmering, iedereen praat met elkaar en geniet van de gezelligheid. Ik persoonlijk heb er ook enorm van genoten. Mijn dochtertje van 3 wilde niet eens naar huis!!! En de dag erna hoorde ik haar er nog over praten, zoals zij het zegt ‘Gaans feest’! (Afghaans Feest) Op deze dag kon je uitgebreid zien hoe deze huwelijkse traditie in Afghanistan wordt gehouden en hoe belangrijk en speciaal deze tradities zijn. De sfeer was goed en ontspannen. Tussen de kleine optredens van de huwelijkceremonie door, werd er druk gepraat met elkaar en kinderen rende spelend door de gangen, of buiten op de binnenplaats. De bruid verscheen een aantal keren in een totaal nieuwe outfit, ik zag hoe mensen gingen staan om haar goed te kunnen bekijken en dan volgde er luid geklap, ze zag er dan ook werkelijk iedere keer beeldschoon uit.

Vervolgens is er aandacht voor de belangrijkste reden waarom we hier zijn! Ali Daliry legt uit wat SCAN is, doet en wat de aanwezigen kunnen doen om te helpen! Tijdens de avond, tussen de verkleedpartijen door, heeft Ali Daliry op een heel ludieke wijze geld ingezameld, voordurend kreeg hij telefoon en doormiddel van een microfoon, (die bij zijn telefoon gehouden werd), belden mensen om een bedrag te doneren. Bij elke donatie werd er luid geklapt door de mensen in de zaal, en veel mensen in de zaal wilde met doneren niet achter blijven, en zo werd het bedrag onder een steeds luider applaus verhoogd. Er hing een bepaalde spanning, waarin iedereen hoopte dat het een flink bedrag zou worden. Iedereen wist dat het bedrag door de Wilde Ganzen met 63% zou worden verhoogd. Ook de bouwstenen werden op deze avond goed verkocht. Elke steen leverde € 5,- op. Uiteindelijk is de avond met een flink bedrag afgesloten.

Er werd goed bezorgd, want sommige mensen hadden geen geld bij zichzelf of weinig! Een vrijwilligers van Stichting SCAN heeft de acceptgiro’s uit gedeeld. Sommige mensen hadden de acceptgiro’s meteen ingevoeld en sommige hebben die mee genomen naar huis tot dat in de andere dag invoelen.

Op een gegeven moment kwam er een mevrouw op het podium, met een Afghaanse Borka aan. (ze speelde dat ze net uit Afghanistan kwam) Ali Daliry vroeg haar uit welke land ze kwam en waarom ze een Borka aan had? Zij beantwoorde een aantal vragen en ze bracht de groeten over van Afghaanse meisje aan de Nederlandse meisjes. Vervolgens heeft zij, namens de Afghaanse meisje alle Nederlandse sponsoren hartelijk bedankt voor hun giften. Daarna is zij terug gegaan naar Afghanistan.

Het leuke was dat bij mij in de omgeving opeens de gesprekken gingen over het belangrijk van scholing voor iedereen. Het was een heel interessante discussie, de vergelijking werd getrokken tussen scholen in Nederland en Afghanistan en dat het nog lang niet overal vanzelfsprekend is dat voor elk kind onderwijs is.

Paulien Muller een lid van Stichting SCAN en tevens werkzaam bij het Nederlands Institute of Human Rights (SIM) in Utrecht, heeft het hele huwelijksfeest stukje voor stukje voorgelezen, zodat het voor iedereen goed te volgen was, zo werd voor iedereen duidelijk hoe deze traditie in Afghanistan gehouden word.

Verslag:
Asia Jastrzembska en Lidwien van Wersch

Bekijk de foto’s

Sorry, the comment form is closed at this time.