Toespraak Harrie Winteraeken op 3 mei 2019
Hulde aan Ali Daliry: Ridder in de orde van Oranje Nassau.
Vanuit HeerlenMondiaal mag ik Ali Daliry eren voor zijn benoeming tot Ridder in de orde van Oranje Nassau. Deze koninklijke onderscheiding is een erkenning van persoonlijk functioneren in een maatschappelijke omgeving: zijn vrijwilligerswerk voor onze samenleving.
Natuurlijk heeft zijn werk voor SCAN het meeste bijgedragen aan zijn Ridderschap. En als ik SCAN zeg, bedoel ik het Afghaans Sociaal en Cultureel Centrum in Heerlen en omstreken, en hij is eindredacteur van een Afghaanse blad, Armane Afghaan, voorzitter van het Solidariteitscomité Afghanistan-Nederland (SCAN), hij zorgde voor de oprichting en medefinanciering van een meisjesschool in zijn geboortestad Herat en Ali is bestuurslid van de Federation of Afghan Refugee Organisations in Europe (FAROE).
Maar misschien is het in het licht van het voorgaande toch niet erg onbescheiden dat ik als voorzitter van HeerlenMondiaal ook memoreer dat Ali al sinds lange tijd (in ieder geval eerder dan 2007, en hier vulde Ali mij aan: ‘sinds 1998’) namens SCAN lid is van het bestuur van HeerlenMondiaal. Daarbij is hij ook een aantal jaren de webmaster geweest. En geeft hij jaarlijks een kalender uit waar HeerlenMondiaal altijd een maand in krijgt.
Het is dan ook gezien zijn staat van dienst zeer begrijpelijk dat HeerlenMondiaal de aanvraag voor de koninklijke onderscheiding heeft ondersteund. Dit met een extra dankjewel aan zijn dochter Metra en zijn zoon Nawid voor hun initiatief en werk, dat ze zoals dat hoort voor haar vader Ali succesvol verborgen hebben gehouden.
Het lidmaatschap van HeerlenMondiaal heeft, denk ik tenminste bijgedragen aan een lidmaatschap van de Orde van Oranje Nassau. We zijn dan ook trots dat HeerlenMondiaal nu al, naast twee ex-raadsleden, twee koninklijke gedecoreerden onder de gelederen heeft, die met het werk van HeerlenMondiaal in verband staan. Daarmee straalt ook wel wat van hun glorie af op HeerlenMondiaal dat onze activiteiten ook maatschappelijk gewaardeerd worden.
Ali en zijn vrouw ontvluchtten in 1997 Afghanistan. HeerlenMondiaal besteedt regelmatig aandacht aan de problematiek van vluchtelingen. Maar ik zie Ali niet echt als vluchteling. Want dat hij vluchteling is en wat hij persoonlijk allemaal heeft meegemaakt, dat hangt hij niet aan de grote klok. Maar hij is zijn land en cultuur wel trouw gebleven. Dat bewijst zijn vrijwilligerswerk voor SCAN c.a. in ruime mate.
Ridderschap houdt uitzonderlijke verdiensten voor onze samenleving in. Dat Ali Ridder is geworden, is een mooi signaal hoe belangrijk zijn werk ook is voor de Nederlandse samenleving. Maar er is nog iets dat misschien niet direct heeft te maken heeft met zijn koninklijke onderscheiding. Ali en zijn gezin zijn het levende bewijs dat vluchtelingen meestal een verrijking zijn voor onze samenleving. En dat strekt verder dan integratie en wat ze noemen ‘slagen in de samenleving’, wat op zich al moeilijk genoeg is. Ali levert persoonlijk een grote bijdrage aan onze samenleving en ook zijn kinderen geven blijk van grote maatschappelijke betrokkenheid. Ik heb het vermoeden dat dit ook bij Ali’s opvoeden hoort.
De laatste paar jaren is Ali wat minder op de vergaderingen van HeerlenMondiaal aanwezig geweest. Dat komt niet alleen omdat hij het erg druk heeft met zijn andere activiteiten. Hij is ook winkelier en de maandag (onze vaste vergaderavond) is zijn vrije dag.
Ik persoonlijk heb daar alle begrip voor. Ik ben normaal gesproken op de vrijdagavond ook niet uit mijn luie stoel te branden. Want Ali, koester naast alle werk en vrijwilligerswerk ook je vrije tijd en je tijd met je gezin. Dan hou je je het langer vol. En daar hebben we met zijn allen hier en de samenleving als geheel nog lang voordeel van. Daar mogen we dankbaar voor zijn. En dan is het Ridderschap daar een prachtige erkenning voor.
Een welgemeend proficiat Ali, proficiat mevrouw Daliry, proficiat kinderen en proficiat iedereen.
Sorry, the comment form is closed at this time.