روز بیستم ماه جون از طرف سازمان ملل متحد بنام روز جهانی پناهندگان نامگذاری گردیده زیراکنوانسیون سازمان ملل متحد برای پناهندگان ۶۷ سال قبل در همین روز به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد رسید.

کنوانسیون ۱۹۵۱ ملل متحد برای پناهجویان، بمثابهٔ نخستین سند حمایت رسمی ومدون بین المللی از حقوق پناهندگی یکی از دست آورد های بزرگ حقوق بین الملل در ساحهٔ حقوق بشرو حقوق بشر دوستانه است. میلیون ها انسان مورد تعقیب حکام دیکتاتور ونیازمند به حمایت، در چوکات همین کنوانسیون گوشه آرامی برای ادامه زندگی با حفظ کرامت انسانی شان یافتند. کمیساری عالی ملل متحد برای پناهجویان که برای هماهنگ سازی تطبیق این کنوانسیون تشکیل گردید قادر به حمایت ده ها میلیون انسانی که گزند جنگ آنها راو ادار به مهاجرت به کشور همسایه یا بیجا شدن در داخل کشور مربوطهٔ شان کرد، حمایت همه جانبه نمود. با گذشت ۶۷ سال از تصویب کنواسیون ۱۹۵۱برای پناهندگان، و ۵۱ سال بعد ازتصویب پروتوکول ۱۹۶۷ که بمثابه سند اصلاحی کنواسیون توسط دولتهای عضوکنوانسیون و کشورهای که بعدا به عضویت این کنوانسیون وضمایم آن ملحق گردیدند متاسفانه جدیت دولتها در تطبیق مواد این کنوانسیون رنگ باخته است. دول عضو نه تنها در رعایت مواد این کنواسیون گامهای موثر و تاثیر گزاری بر نمی دارند بل روز بروز بسوی بی تفاوتی، بی علاقگی و گریز از مسؤلیت های ناشی از تعهدات بین المللی گرایش پیدا نموده و پالیسی پناهندگی بیشتر دولتها مملواز ابهامهای غیر قابل درک میباشد

فدراسیون سازمانهای پناهندگان افغان در هالند (فافون) به همین مناسبت اعلامیه را پخش نموده که با اشاره به اینجا میتوانید آنرا مشاهده نمایید.